Major Comparative Heritage Studies

Description of the program implementation

Zakres kształcenia w programie COHES obejmuje, po pierwsze, kursy podstawowe, pozwalające studiować historię i kulturę Polski ze szczególnym uwzględnieniem problematyki związanej z przemianami języka, literatury, teatru oraz kultury materialnej. Zasadniczym przedmiotem kształcenia w ich ramach staną się zagadnienia dziedzictwa kulturowego w jego wielu wymiarach, jak również nowoczesna metodologia jego poznawania i badania. Studenci będą analizować szeroki obszar zjawisk składających się na dziedzictwo kulturowe Polski oraz – szerzej – Europy Środkowej i Wschodniej. Ponadto w ofercie znajdzie się szeroki wachlarz kursów do wyboru związanych z konkretnymi specjalizacjami i zorientowanych praktycznie, co pozwoli poznać, a następnie kształtować rozwój całego sektora usług związanych z dziedzictwem, komunikacją międzykulturową i transferem wartości kulturowych w przestrzeni cyfrowej, kulturze wizualnej dawnych i nowych mediów oraz sferze performatyki społecznej.
Specjalności oferowane studentom w ramach kształcenia w programie COHES obejmują następujące obszary:
• dziedzictwo cyfrowe (Digital Heritage) ze szczególnym uwzględnieniem takich obszarów, jak: archiwizacja i digitalizacja zasobów dziedzictwa kulturowego; zarządzanie cyfrowymi zasobami dziedzictwa; wykorzystanie narzędzi humanistyki cyfrowej w pracy interpretacyjnej i wdrożeniowej w zakresie dziedzictwa kulturowego; wykorzystanie gier wideo i innych cyfrowych gatunków jako narzędzi interpretacji, badań oraz dydaktyki w zakresie dziedzictwa kulturowego;
• dziedzictwo wizualne (Visual Heritage) obejmujące szkolenie z zakresu: kultury wizualnej Europy Środkowo-Wschodniej, ze szczególnym uwzględnieniem kultury materialnej i wizualnej stanowiącej międzykulturowe dziedzictwo Krakowa; praktyk i działań artystycznych nakierowanych na trudne dziedzictwo, w tym zwłaszcza temat Zagłady; krytyki nowoczesnych formuł wystawienniczych i muzealnych, ze szczególnym uwzględnieniem współczesnych przemian modelu muzeum historycznego;
• dziedzictwo przekładowe w perspektywie porównawczej (Translated Heritage in Comparative Perspective) ze szczególnym uwzględnieniem: wielokulturowego i wielojęzycznego charakteru dziedzictwa kulturowego Polski i Europy Środkowej i Wschodniej; wykorzystania przekładoznawstawa po zwrocie kulturowym jako metodologicznej ramy dla badań nad związkami i konfliktami międzykulturowymi; przekładu interlingwalnego i intersemiotycznego jako metod przekazu dziedzictwa kulturowego w czasie i w przestrzeni; roli tłumaczy w aktywnym przetwarzaniu wartości dziedzictwa kulturowego.
Semestr I
studenci realizują kursy główne, zajęcia opcjonalne, lektorat języka polskiego z elementami historii i kultury języka, prawa autorskiego, prawa pracy

Semestr II
studenci realizują kursy główne, wybierają zajęcia opcjonalne, uczęszczają na lektorat języka polskiego (w przypadku udokumentowanej znajomości języka polskiego możliwy jest wybór innego języka); uczęszczają na translatorium z elementami historii i kultury języka, prawa autorskiego, prawa pracy

Semestr III
studenci realizują kursy główne, wybierają zajęcia specjalizacyjne w jednej z trzech specjalizacji, uczęszczają na lektorat języka polskiego z elementami historii i kultury języka, prawa autorskiego, prawa pracy (w przypadku udokumentowanej znajomości języka polskiego możliwy jest wybór innego języka), seminarium magisterskie właściwe dla swojej specjalizacji, translatorium z elementami historii i kultury języka, prawa autorskiego, prawa pracy; mogą też odbywać praktyki/staże w wybranej przez siebie instytucji (mogą też odbyć je w sem. IV).

Semestr IV
Egzamin dyplomowy, obrona pracy magisterskiej (możliwe też po sem. III), praktyki/staże, jeśli nie odbyły się wcześniej
Opis zgodny z dokumentacją NCBiR.

Graduation

Warunkiem ukończenia studiów na kierunku Comparative Heritage Studies jest: realizacja programu studiów, złożenie pracy dyplomowej oraz pozytywny wynik z egzaminu dyplomowego.